Θεωρώ τον Μπότιντζερ ως έναν εκ των επιδραστικότερων σκηνοθετών που καταπιάστηκαν με τα γουέστερν. Με τεράστια προσφορά στο είδος, αλλά και μια αντίληψη καινοτόμα η οποία πρόσθεσε πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία και, αποτέλεσε με το έργο του τον συνδετικό κρίκο μεταξύ Αμερικάνικου και Ιταλικού γουέστερν. Οι σημαντικότερες δουλειές του καταγράφηκαν στην διάρκεια της δεκαετίας του '60, όπου πράγματι οι ταινίες του δημιούργησαν αίσθηση(ανανεωτικής τάσης). Πρώιμος λοιπόν Μπότιντζερ του '52 στο “Αίμα και μίσος”, με δύο εξαιρετικούς πρωταγωνιστές, ένα θαυμάσιο σενάριο που δίνει τεράστιες δυνατότητες στον Αμερικανό κινηματογραφιστή και, ένα καστ από καταπληκτικούς ρολίστες και καρατερίστες. Ένα από τα καλύτερα γουέστερν του '50.
Αν και τα πρώτα πλάνα(όπου ο σκηνοθέτης αποφεύγει τις σκληρές εικόνες του εμφυλίου, δείχνοντας έτσι μια διάθεση αποστασιοποίησης), είναι κάπως χλιαρά και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν δείγμα γραφής για όσα θα επακολουθήσουν, το φιλμ στην συνέχεια λειτουργεί σαν ένα συναρπαστικό βιβλίο, που σε κερδίζει σελίδα με την σελίδα. Συνειρμικά μου έφερε στο νου τον “Σημαδεμένο”(“Scarface”), με αυτή την κλιμακούμενη ένταση, αλλά και τον ενστερνισμό του δόγματος “ανεμομαζώματα – διαβολοσκορπίσματα”, στο οποίο δείχνει να στηρίζεται. Θίγει βέβαια πολλά περισσότερα, ως έννοιες, ή θεσμούς. Υπάρχει η αυτοδικία, ο άκρατος εγωισμός, η ολοκληρωτική ηθική αλλοτρίωση, η κινούμενη άμμος του εύκολου χρήματος, η δίψα για εξουσία και ισχύ, η διάβρωση του θεσμού της οικογένειας και ακόμη περισσότερα. Το πόκερ που παίζει ο Μπότιντζερ με τον θεατή είναι γεμάτο εκπλήξεις. Τα φύλλα αποκαλύπτουν με το άνοιγμα τους όλο και περισσότερες προοπτικές, ή εναλλακτικά φινάλε, ενώ στην ουσία είναι τα πάντα προδιαγεγραμμένα. Δεν στηρίζεται στις ανατροπές, αλλά στα ψυχικά αποθέματα των ηρώων του, που δοκιμάζονται διαρκώς, όπως και στην ελπίδα. Μια αχτίδα της και μόνον, απομακρύνει κάθε φορά το σκοτάδι των επιλογών καθενός. Δυνατό του χαρτί και η συναισθηματική φόρτιση.
Όλα τα πιο πάνω θα ήταν αδύνατον να μετουσιωθούν σε καθηλωτικές εικόνες, δίχως τις ικανότητες των ηθοποιών, που έχουν όλοι τους την δυνατότητα να τις αναδείξουν. Ο Robert Ryan ειναι απίθανος, ως Νότιος ταγματάρχης που δεν αποδέχεται την ήττα και, που θέλει να πάρει την εκδίκηση του από όλους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες ακόμη και στους ανθρώπους που αγαπά. Από τις καλύτερες του ερμηνείες, στην πολύ μεγάλη καριέρα που άφησε πίσω του. Υπάρχουν στιγμές που πραγματικά συγκλονίζει(ειδικά στο φινάλε). Εξίσου καλός στις δραματικές προεκτάσεις που βιώνει η οικογένεια του, ο Rock Hudson, ο οποίος θα έρθει αντιμέτωπος με τον αδελφό του, με μια σύγκρουση που βγάζει πολύ πόνο και για τους δύο. Σχεδόν μοιραία φιγούρα, όπως και οι γονείς των δύο αδελφών. Δύσκολος και αυτός ο ρόλος, τον οποίο υποδύεται εξαιρετικά ο Hudson. Η Julie Adams βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, μεταξύ δύο ισχυρών προσωπικοτήτων, αδίστακτων και άπληστων. Προσπαθεί να ισορροπήσει αυτά που νιώθει μέσα της, να ανακαλύψει ποιός από τους δύο είναι τελικά εκείνος που έχει την δύναμη να την λυτρώσει από τις δικές της εσφαλμένες επιλογές(και υπερβολές). Ιδανικός πέρα για πέρα ως διεφθαρμένος κτηνοτρόφος ο Raymond Burr. Παίζει φανταστικά, βγάζοντας αντιπάθεια και κυνισμό, απέχθεια και οργή. Μπορούσε μεγαλύτερη καριέρα. Πάντα σταθερά πειστικός ο Rodolfo Acosta(ο Μεξικανός στρατηγός Εσκομπάρ). Και, δύο εκπλήξεις για τους φίλους του σήριαλ “Gunsmoke”. Τα δύο κεντρικά πρόσωπα, ο μάρσαλ Ντίλον και ο πιστός του βοηθός, βρίσκονται εδώ σε αντίπαλα στρατόπεδα. Ο ένας(James Arness), ως μέλος της παρέας των τριών Νότιων που επιστρέφουν στην πατρίδα και επιστάτης στο ράντσο των δύο αδελφών και, ο δεύτερος(Dennis Weaver), ως αποστάτης που θα προσχωρήσει στην συμμορία του Robert Ryan. Παίζουν και οι δύο θαυμάσια. Για όσους αναζητούν στοιχεία περί παρουσίας συμπατριωτών μας σε διεθνείς παραγωγές, να πούμε ότι η εύθυμη νότα του φιλμ έρχεται από την φιγούρα του ομογενή Peter Mamakos, που υποδύεται το δεξί χέρι του Μεξικανού στρατηγού.
Ο Louis Stevens έγραψε ένα εξαιρετικό πρωτότυπο σενάριο, εφάμιλλο των Colorado, Massacre River, Streets of Laredo, Santa Fe, και, The Cimarron Kid. Πολύ καλή και η παραγωγή του Albert J. Cohen, όπως και το μοντάζ του Ted J. Kent, που παντρεύει μοναδικά εικόνα με συναίσθημα. Η ταινία φέρει την υπογραφή των στούντιο της Universal Pictures, που για πολλοστή φορά δεν μνημονεύει τους συντελεστές της μουσικής επένδυσης ούτε στους τίτλους έναρξης, ούτε σε εκείνους του τέλους. Οι οποίοι σημειωτέων μόνον τυχαίοι δεν είναι. Henry Mancini και Herman Stein! Στην χώρα μας το φιλμ προβλήθηκε ως «Αίμα και μίσος».
Τα αδέλφια Χάμοντ επιστρέφουν μετά το τέλος του αιματηρού εμφυλίου στην γενέτειρα τους, το Ώστιν του Τέξας. Τα πάντα αλλάζουν γύρω τους με μεγάλη ταχύτητα και, ένας νέος κόσμος ξεπηδά μέσα από τις στάχτες του παλιού. Ευκαιρίες για εύκολο πλουτισμό, κοινωνικός ρατσισμός και, μια ιστορία που γράφεται πάντα από τους νικητές. Όλα αυτά θα πληγώσουν τον εγωισμό του μεγάλου αδελφού, ταγματάρχη Νταν Χάμοντ, που με όπλο του την φιλοδοξία για την δημιουργία μιας οικονομικής αυτοκρατορίας, θα επιχειρήσει να επιβάλει τον δικό του νόμο: αυτόν της βίας. Στρατολογεί μια ομάδα αποστατών και θέτει το σχέδιο του για κυριαρχία δίχως καμία αναστολή, ενώ συγχρόνως επιζητεί την ρεβάνς από τον Βόρειο μεγαλοκτηματία της περιοχής, με έπαθλο την καρδιά της όμορφης Λόρνα. Στην άλλη όχθη αυτού του ποταμού εκδίκησης, θα βρεθούν οι γονείς και ο αδελφός του…
Horizons West (1952)corto64
29.970 FPS
corto64
(corto64)
@
.
504x
()
.
10.0 / 10
(1votes)
.
Add to favourites
.
Correct subtitles
Uploaded from BSPlayer v2.70 developed by bst2
